Asteartea, 2015eko azaroak 3a.
Euskadiko Federazioak eta Gros eta Sestao xake klubek,
den-denek azpimarratu dute neska-mutikoekin egin beharreko lana, baina
bestelako egoera islatzen du Euskal Herriko xakearen errealitateak. Erretiroak
tartean izanda ere, azken urteotan ez da aldatu onenen zerrenda.
Argazkia: MIGUEL TOŃA / EFE.
Xakean bihotzarekin egin behar dira
gauzak, eta ez interesaren edo diruaren izenean». Ińigo Argandońa (Donostia,
1981) Gros xake taldeko ordezkariaren hitzak dira. «Gure egungo mailarekin,
ezinezkoa da txapelketetan murgildu eta bertatik bizitzea. Euskal Herrian oso
gutxi bizi dira xaketik; bakoitzak bere lana dauka». Pasioak erakarrita lotzen
ditu xakeak asko, eta, Miguel Angel del Olmo (Sestao, Bizkaia, 1959) Sestao
taldeko presidentearen hitzetan, «magikotik» asko dauka kirol horrek. «Hiru
urteko ume batek joka dezake, eta baita ehun urteko batek ere; txapeldun
handien aurka joka dezakezu, eta baita jokatzen atzo ikasi zutenen aurka ere».
Euskal Herrian Gros eta Sestao dira puntako bi klubak. «Urtero elkarrekin
mokoka ibiltzen gara Euskal Ligan, eta horrela jarrai dezagula!», aipatu du,
umore oneko, Del Olmok. Bi klub daude Baionan: Baiona-Adour eta Cote Basque
Echecs. «Eta, Frantziako Ligaz gain, Gipuzkoakoa ere jokatzen dute». Argandońak
argitu duenez, Lapurdiko bi taldeek «baimena» eskatu zioten Gipuzkoako
Federazioari. «Eta aspalditik jokatzen dute gurekin. Elkarlanean ari gara, eta
Cote Basquekoek, esaterako, gure egoitzan jokatuko dituzte etxeko partidak».
Lapurdiko bi klub horien uztarketaz gain, Euskal Ligan ari dira Nafarroakoak.
Miguel Angel Muela Euskadiko Federazioko presidenteak (Santander, Espainia,
1943) eman ditu datuak: «Gutxi-asko, 2.000 federatu dauzkagu Euskal Herrian,
nahiz eta 5.000 jokalari inguru dauzkagun guztira, eta horietatik %25 dira
emakumezkoak». Horiei, noski, federatu gabe dauden ehunka eta ehunka zale
gehitu behar zaizkie. «Xakea indartzen ari da pixkanaka, eta garai batean eduki
zezakeen irudia bidean geratzen ari da», zehaztu du Del Olmok. Txapelketetan bi
modalitate daude: Gizonezkoak eta emakumezkoak elkarrekin aritzen direna, eta
emakumezkoek soilik lehiatzen dutena. «Gizonezkoen txapelketarik ez dago».
Bilbon jokoan izan den Maisuen Torneoko finala «mundura begira jartzeko leihoa»
dela onartu du Muelak. «Baina etxean dago gure egiteko nagusia, gure
probintzietan eta bertako klubetan. Harrobiaren teknifikazioa, prestaketa,
Euskal Liga, eskoletako lana... Hor dago xakearen etorkizuna». Adibide gisa,
Argandońa bera Donostiako Zurriola ikastolan aritzen da xakeko klaseak ematen.
«190 ikasle dauzkat, eta horietako asko klubera etortzen dira gero; oso
pozgarria da hori. Hezkuntza arloan oso egoera onean dago xakea». Eta horri
heldu nahi dio donostiarrak. «Askok pentsa dezaketelako elite mailako taldea dela
Gros, Europako zazpi txapelketa jokatu dituena, sona handia daukana... Baina
Gros ez da hori. Maila guztietako 12-14 talde dauzkagu guk». Oinarria harrobian
dagoela, alegia.
Horren harira, Sestaok apustua egin zuen urte batzuk atzera. «Gera gintezkeen harrobiko
lanarekin bakarrik», hasi du azalpena Del Olmok. «Eta hori da gure klubaren
oinarria. Baina Bizkaialde eta EDP fundazioen babesarekin, pausoa ematea
erabaki genuen. Munduko jokalari onenak erakartzeak eta harrobiarekin lan
egiteak ez diote trabarik egiten elkarri». Hori bai, Sestaoko presidenteak
onartu du «egunen batean Espainiako txapeldun etxeko jokalariekin soilik
izatea» gustatuko litzaiokeela. «Baina gainerako taldeekin lehiatu beharra
daukagu, eta ia denek daukate irekita atzerritarren atea».
Egutegi
bete-betea
Klubek Euskal Liga jokatzen dute urtarriletik martxora, bederatzi
jardunaldikoa; Aste Santuan Donostiako Irekia eta Euskadiko Banakako Txapelketa
lehiatzen dituzte; udaberrian eta udan norberaren araberakoa izaten da
erabakia, txapelketa ireki asko egoten delako; irailean Espainiako Taldekako
Txapelketaren txanda izaten da; eta urrian Kluben Europako Kopa, Txapeldunen
Ligaren parekoa, maila gorena. Gutxi-asko, lehiaketa horiek barne-biltzen dute
xake denboraldia.
Del Olmoren hitzetan, xakeak abantaila bat dauka. «Materiala. Ez dugu behar
elastikorik, oinetakorik edo bizikletarik, eta bazkideek eurek finantzatzen
dute kluba». Elite mailako klub batek, gutxi-asko, «100.000 euroko aurrekontua»
daukatela argitu du Sestaoko presidenteak. Federazioak dauzkan erronkak,
berriz, lau puntutan zerrendatu ditu Muelak: «Formakuntza eta harrobiko lana;
teknifikazioa; sustapena, emakumezkoen alorrari garrantzi berezia emanez; eta
gizarte lana». Hori bai, «berebiziko garrantzia» eman dio harrobiari, etxekoa
zaintzeari. «Alor horretan herren egiten dute klubek».
Euskadiko Federazioari begira jarrita, «errelebo falta» nabari du Argandońak.
«Sorreratik presidente bakarra izan du Federazioak. Garaiak aldatu egin dira,
baina presidenteak ez. Egoera ez da hain txarra, baina jende gaztea behar du
Federazioak». Liskar girorik ez dagoela eta lankidetzan aritzeko prest dagoela
argituta, «proposamen zehatzak» egiteko eskatu du Muelak. «Gauzak beti egin
daitezke hobeto, eta kritikak onartu egin behar dira. Baina bere garaian egon
zen gu ordezkatzeko ahalegin bat; hauteskundeak antolatu genituen, eta guk
irabazi genuen berriz. Gauzak ez dira egin behar atzetik eta ezkutuan».
Pertsonak eta ideiak nahi ditu Muelak. «Urteotan egindakoa errespetatuta,
noski, lortu dugun batasunari eutsita. Oso konplexua da egunerokoa, alde
guztiekin adostu behar direlako gauzak pausoak eman aurretik. Gure taldeak
aurrera egiteko ilusio handia dauka oraindik».
“Gauzak ez dira
egin behar atzetik eta ezkutuan. Gure taldeak aurrera egiteko ilusioa handia
dauka oraindik”
Miguel Angel Muela
Euskadiko Federazioko presidentea
“Sorreratik
presidente bakarra izan du Euskadiko Federazioak. Garaiak aldatu egin dira,
baina presidenteak ez”
Ińigo Argandońa
Gros xake taldeko jokalaria
“Munduko jokalari
onenak erakartzeak eta harrobiarekin lan egiteak ez diote trabarik egiten
elkarri”
Miguel Angel Del Olmo
Sestao xake taldeko presidentea
http://www.berria.eus/paperekoa/1925/022/001/2015-11-03/harrobia_taula_gainean_dantzan.htm